hiç kimsenin gülü ...



Geride kalan;

gözden düşmüş aşkların etrafını gölgeliyorken,

yavaş yavaş .

Gömülürken aşk olan bedenine ,

az olanı sendin.

Hiçliklerinle yaklaşırken bana,

fazla olan bendim .

Kendimi bırakırken senin ellerine,

saklananlarım belliydi .

Bir sen ;bir ölüm vardı yanıbaşımda .

yaşamsız soruların tükenmiş anlamı

yokum ,yoksun yok .....


hadi çök ,

edepsiz merhabaların ardından kalan terkedişlere,

seni bekliyorsa ,utangaç sobelenmelerin halâ

bitişlerini biriktiriyorsan kelimlerin

yüreğinde durmasın hayata akıver


bir bakışlık yaşamların içinde,

Bağlılığını yitirmemiş aşktı gözlerin .

Açık pencerelerime;kapatma gözlerini.

Kanatların değiyor ruhuma,

Kendimi esir aldıkça ,

çalınan yaşanmışlıkların kör noktasında,

rehine kalınmış ruhumda

Kalıcı bir dövme

terbiyesi olmayan aşkta

taraflarımız yok...


Alkolik laciverte çalıyorsa gece,

sen orospu kırmızının içinde ,

parlak neon ışıklarıysa yıldızlar,

kimsesizsin ; kimsin ; kim;


yaşananların neresindesin ;sen .

Ne kadarda çekiyor gülüşün beni

bir nefes mi

sana

yakın olan yaşamım


öperken seni dudağının kıyısından

bir yanık tad sinerken genzime,

bir uçurumsa ölmek .

Ötesinde bekliyorsa yar ,

yerleş artık ruhuma.

Söndür hayatı tekrarı olmasın

al artık canımı,

değsin seviştiğimize ...