2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2081
Okunma
Gün, yine çekti kara peçesini yüzne,
Tek ışığım, gözlerinden süzülenler oldu.
Umutlar, sevdalar yeniden döndü hüzne,
Tek umudum, sözlerinden süzülenler oldu.
Bunca siyahlık bir yüze nasıl sığıştı?
Hayal aydınlığı bile ürperdi, kaçtı.
Geriye bir ben, bir de korkularım kaldı,
Tek çıkışım, gönlünden süzülenler oldu.
İmbikten dökülen her bir hüzün damlası,
Çıkardığı feryat artırdı ah ü yası.
Yüzemem, ah bu ne büyük bir “ah” deryası,
Can simidim, yüreğinden süzülenler oldu.
Gayrı bu sevda’ya katlanmak değil haddim,
Gelsin artık nurlu fecrim, hatt-ı ebyadım.
Ümidime can gelsin, duyulsun feryadım,
Senden gelen ışıkla, sabah olsun her anım.
----------------
Birkaç kelime:
Sevda: siyahlık
Fecr: sabah
Hatt-ı ebyad: (sabaha doğru ufukta beliren) beyaz çizgi
5.0
100% (1)
Cevap Yaz