Sabahın altısı,
Sabah namazı.
Dışarda şiddetli boran şarkıları çalınmakta.
Işıkları açmadan sessizce aldım abdestimi.
Durdum mevlanın huzuruna huşuyla,
Kulaklarımda yine aynı ses.
Tüm hiddetiyle bir fırtına.
Esselamu aleyküm ve rahmetullah.
Esselamu aleyküm ve rahmetullah.
El açmaya ne hacet,
Var mı ki bir şey istemeye yüzüm,
Rabbim bağışla günahlarımı.
Tek dileğim budur.
Yattım yine.
Yatağım hala sıcaktı.
Kapadım gözlerimi.
Kulaklarımda yine o ses,
Fırtına.
Fırtına ki ne şiddet,
Görülmemiş bir hiddet.
Dinlemedim önce,
Gürültü kulağımı delince,
Kalktım artık yataktan.
Sanki aç diyordu pencereni,aç ta diyordu bir bak,
Bak sana kimi getirdim,
Gör diyordu.
Gözlerimdeki mahmurluğun arasından araladım perdeleri,
Dışarda bir hengame,
Fırtına ki yıkıyor döküyor.
Karanlıkta estiriyor rüzgarlarını.
Sokak lambasının altından akan kıyamet.
Gözlerim seyreyledi manzarayı.
Dönüyordum ki yatağıma,farkettim,
Beyazlar içinde parıldayan bir nur,
Sokak lambasının altından,
Süzülerek yağıyordu.
Kartaneleri dönüyordu.
Sen dönüyordun.
Gözlerim sende kaldı.
Yüzümde kırık bir tebessüm,
İçime akan acı yaşlar,
Keder denizinde dalgalandırıyordu sahilleri.
İçimde acı bir düşünceler girdabı,
Dudaklarım buruk,
Düşünceler titrek,
Kalp kırık.
Yıldızlar kaybolalı alımıştım yokluğuna,
Şimdi de kartaneleri.
Bu neyin eziyeti.
Neyin diyeti.
Alışmak mümkün olmayacak mı yokluğuna.
Mevla her parıltıda bana seni hatırlatıyor.
Baharda yıldızlar,zemheride kartaneleri.
Ormanlarda bir peri,denizlerde inci taneleri.
Işıldayan her şeysin sen,parıldayan her şey.
Süzüldün boşlukta,
Rüzgarda dönüyordun semazenler gibi.
Endanım kuğuları kıskandırıyordu.
Nurun güneşi.
Işıltın yldızları.
Süzüldün gözlerimden.
Ben dalgın dalgın seyrettim seni.
Üzgün üzgün.
Sonra yere düştün sen,
Yok oldun.
Her düşün sonu gibi,
Bu ayakta gördüğüm son düştü.
Bir kartanesi göklerden kabrime düştü.