Her Çift Birbirine Mutlaka Yalan Söyler Ama Sorsan Aşkta Herkes Güven ister
Aşığım diyen şimartır,sevmiyorum diyen abartır
Her Saniye Guzel Sözler bekler Aşk,Söylersin Sonra sıkılır
Ayda bir kere sevıyorum dersın bazen şaşırır

Bazende yenimi aklına geldi der...
Kıyamassın Herşeye evet dersin ne biçim adamsın der
Hayır dersende bozulur...
Derler ki ; Bu aşkın tuzudur,Güldeki diken budur

Bana kalırsa saçma,
Aşk dedikleri aşk değildir aslında
Onların aşk dedikleri kalbin değişik birşeyler istemesidir
Sevgilileri ise hanüsilasyondur aslında

Kalbin değişim heycanıyla kendini onda bulmak ister
bir penguenın ılk gordugu kısıyı annesı sanması gibi
kalbın değişiklık ıstedıgı zamanlarda carpınılan bir sevgılı olur
Tabi sonra rüya biter...

Sıkkınlık tutar,yalanlar başlar
Önü arkası kesilmeyen tartışmalar
Ortaya çıkan güvensizlikler derken
Elveda...Son cümle olur

Sonra iki tarafta çıkıp şunları der;
-Nasip değilmiş
-olmadı..geçinemedik
-Aşkta şansım tutmuyor..

Aslında aşkta şans yok,kalp değişiklik istiyor
Bir başka cinsler ise Aşktan sonra arkadaş olanlar
kalbin değişiklik istemesının ispatı gibi birşey buda
aşkta geçinemeyen dost olunca hiç geçinemez

Çünkü dostlar,kalbin değişmesiyle beraber değişmez
Bir aşkın başlayıp,bitmesinin çilesi onlara anlatılır çünkü
o yüzden bir aşk bir dostun yerını asla tutamaz
Birde bu işten acı çekenler vardır

Terkedilenler...
Aylarca ağlarlar ama sevdikleri kişinin umru değildir
bilmezler,düşünüyormu diye düşünürler yanılırlar...
ağlamaları ise kalbin yeterli değişikliği bulamamasıdır

Yeterli değişikliği bulanlar ise beraber kaçıp
iki sene sonra boşananlardır..
Sonuna kadar birbirlerini seven çiftlerde
doksanlı yıllarda kalan hatıralardır..

(Noktalama işaretlerine dikkat etmeden içimi döktüğüm bir şiirdir
Olumlu ve olumsuz yorumlara saygılarımı sunarım)