4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1206
Okunma
Kısmi yaşantılardan arta kalanlarla
var olmak adına bölüyordu yalnızlığını
gittikçe küçülen
hayallerini taşıyamazken bedeni
gidiyordu mahzen ücrasına
kovalamaya içindeki ümitsizlikleri
aslını biliyordu oysa
her kayboluşu var oluşunu perçinlerken
korkuyordu;
silik bir imgeye dönüşmekten
ve öylece var olmaktan kaçıyordu
umutsuz,insansız mahzeninde
öylesi bir acı çekiyordu.
Kendince...
1967
Cevap Yaz