Kartaca Sahili


Kartaca sahilinde yürüyen güzeldin bu gece
Sen burada yürüyordun
Tüm Roma karşıdan kıskanıyordu
Ayakların yalın
Bedenin yangın yeriydi
Rüzgar kokunu getiriyordu
Ben cinsiyetimi farkediyordum
Gel!
Gel de seni senle aldatma bakalım
Gel!
Gel; al da tatma bakalım

...

Tutunması zor bir zirveden yuvarlandım da geldim
Yorgun bir geceden daha çıktı bedenim
Başımdaki güneş gölge oldu sevdama
Gümüş kavaklar büyüttüm tenimde
Bin şefkat besledim, ateşten kinimde
Ezberini bozdum çaldım teninden

Gönül kafesimin telleri yoruldu
Hüzünlerim ruhumdan yayıldı, gitti
Hazana erdirdim kara alın yazımı
Duyulanlar aşk feryatlarıydı
Sebepsiz bir kavganın patırtısı değil
Şiirle yanardı benim ocağım
Ölüm de ölümlü aşklar anlamaz beni
Belki sen de anlayamazsın Sebe


Sen nereden bileceksin
Şehrin kör olan gözlerini
Gözyaşlarımla beslenen dudaklarımdan
Gemileri yutan deryalar doğurdum bu gece
Nasıl duyacaksın ki
Baş eğmiş gönülsüzlerin feryadını
Bütün dudaklarda kaynayan
Palavra kazanlarının fokurdamasını
Ölüm de ölümlü aşklar anlamaz beni
Belki sen de anlayamazsın Sebe


Bir savaştan geriye kalan
Yıkılamamış bina gibiydi bedenim
Beklediğim teni bu gece ellerimde kazmışım
Ölüm fermanı okuyan namluları
Bağrıma doğrultmuşlar
Ben aldrımamış, yılmamış
Omuz başlarından martılar yakalamışım
Sevmiş, öpmüş salıvermişim
Ben bu gece senin bağına
İsteyerek, koşarak girivermişim
Küskün dudaklarımı barıştırmışım teninle
Ölüm de ölümlü aşklar anlamaz beni
Belki sen de anlayamazsın Sebe

Kartaca sahilinde yürüyen güzeldin bu gece
Sessiz ayin gibiydi solukların
Dilin lal olur susardı
Öp beni diyen bakışların vardı
Rüzgar kokunu getiriyordu
Ben cinsiyetimi farkediyordum
Gel!
Gel de seni senle aldatma bakalım
Gel!
Gel; al da tatma bakalım


Bekir Kale Ahıskalı
Aralık 2010
Sebe Düşleri 11