Her gün sakal tıraşı
Boyalı ayakkabı
Vatandaşa güler yüz
Açık olmalı kapı.

Ütü horoz kesmeli
Kravat mutlak gerek
Yemek yemek ne haddi
Ya bir simit ya çörek .

Dayanamaz hiç kimse
O sıkmalı dişini
Devletine teşekkür
O buldu ya işini .

Her ay başı bir ümit
Ya sevinip gülecek
İşte ne kaldı şurda
Yılbaşı da gelecek .

Bugün bir mucizeyi
Sırrı saklı başardı
Anlatsaydı başkası
Kendi bile şaşardı.

Dirsekleri eskidi
Yıllanmış ceketinin
Hüznü çöktü içine
Beş nisan paketinin .

Hüzün dolu gözlerde
Parmaklarda nasırlar
Nasıl yaşar bilinmez
İçinde yaşar sırlar .

Genç yaşında saçları
Ağararak dökülür
Akranları dipdiri
Onun beli bükülür .

Her seçimde bir parmak
Bal sürülür diline
Geçince seçim faslı
Bir şey geçmez eline .

İşte yağmur yağıyor
Su alacak pabucu
Allah’ın makbul kulu
Hiç kaçırmaz orucu .

Gene de ölmeyecek
Yaşayacak ümitle
Memur piri olmalı
Yaşamanın simitle .

Tok anlamaz halinden
Aç insanı ne bilsin
Para pula ne gerek
Bu yolda sen sebilsin .

Sefaleti makama
Bulaştıran utansın
Sen can çekiştirirken
Aldırma uyur sansın .

Sade suya çorbayı
Nice yıllar içecek
Bu çileyi çektiren
Tarihe de geçecek .

Elbette gururunu
Başına taç yapacak
Onların heykelini
Gene bu aç yapacak .

Süleyman ÜSTÜN / TARİH 1989 / DEĞİŞEN BİR ŞEY YOK...! TIPKI YAZILDIĞI GÜN GİBİ!....