Hiç eser kalmadı senli yıllardan
En son resmini de yaktım az önce.
Bir tutam aldım da kalan küllerden,
Mazinin göğsüne taktım az önce.

Odamı tarifsiz bir duygu sardı
Kim olsa kendini hüzne atardı
Varlığın ömrüme ömür katardı
Payını ömrümden söktüm az önce.

Hüsranmış aşkının değeri bana
Sızlamaz vefanın ciğeri bana
Birisi sanaydı, diğeri bana
Gözümden iki yaş döktüm az önce.

Dudağın tutuşmuş, kora esirdi
Alevlerin rengi saçınla birdi
Sabrımla ellerim bir bahse girdi
Perçemine toka taktım az önce.

Eloğlu bilmiyor işin içini
Kaçını aldattım, bilsen kaçını...
Gözümdeki yaşın cümle suçunu
Dumanın üstüne yıktım az önce.

Gözüme yükledim acımı işte
Aleve devrettim öcümü işte
Resmine yetirdim gücümü işte
Maşayla kıvırıp büktüm az önce.

Dayanmak mucize böylesi derde
Neylersin, yiğitlik var işte serde
Söküp şu yüreği, ayırıp dörde
Kaldırıp yerlere çaktım az önce.

En son resmini de yaktım az önce.




Ali ERDİNÇ