Bir sırası geldiğinde
çoculuğumu
yazacağım yeniden
bu şehrin
gürültüsünden uzak bir yerde,
yeri gelmişken diyeceğim
çocukluğuma koşacağım
kucak açarak,
sonra oturacağım
çocukluğumla baş başa
bir ateşin başına
başlayacağım
çocukluğumun saf diliyle
çocuklaşmaya
yudum yudum kana kana
çocukluğumu içeceğim.
Çocukluğumu yaşayacağım yeri gelmişken,
bir sırası geldiğinde
silbaştan yazacağım çocukluğumu,
yeniden uzanacağım çocukluğuma
tutacağım ellerinden sevgiyle
öpeceğim gözlerinden.
Resimlerden hatırladığım
yanaklarına dokunacağım tombul tombul,
başını okşayacağım,
göğsüme yaslayaraktan
belki de ağlayacağım
belli etmeden ona sessizce,
bu şehrin
gürültüsünden uzak bir yerde
çocukluğumu yazacağım
çocukluğumla tanışacağım
ilk kez bir sevgiliyle tanışır gibi
heyecanlı ve ürkerek,
onu mutlu etmek için çırpınırken
"Dur Gitme!" diyeceğim,
yeri gelmişken
ismini söyle yazmalıyım
diyeceğim,
ve çocukluğuma veda edeceğim
İSTEMESEMDE İSTANBUL SENDE...

METİN GÜRSOY