durur
Boz kır akşamında bir deli rüzgar
Saçlarında hırçın edası durur Ay karanlık yıldızların altında Bir garip çobanın sevdası durur Mehtaplar uyurken yorgun saçımda Bir gurbet türküsü kanar içimde Yalçın tepelerde ağlar biçimde Gece kuşlarının sedası durur Bahar oldun zemherinin döşünde Adın gezer ceylanların düşünde Seni kaybettiğim çeşme başında Her sabah Mecnun’un Leyla’sı durur |