yine özgül ağırlığımın altında ezilirim bir zaman
kendini keyifle balkondan atan ıslıklar uçurmam bir müddet
tersine katlanmış yıkarım yine yalnızlığımı
zilin kuşu unutur yine, sesinin kalın perdahını
varmışsın! gibi anlamsız gürültüler duyar yine komşular...



kapalı gişe serum filmleri dolaşır yine, kılcal damarlarımda
papatya çaylarından demli fallar yutarım şifa niyetine
uyutmaz yine sol yanım, diğerini
uykusuzluğun, envâi ayrılık enfarktüsü sokulur şiirlere
yine bir ahmak uyutana gebe kalır gece!
işe bak!
debdebesi devasa bu illet derdin devası
küçücük bir ilaç muhtevasında saklı
saçmalığa hele!
içindeki kâğıt sadece içene yazılmış!
sebebine tek kelime laf yok!
_yani sana_
amaç, dertlerin unutulması
sakinleştirici deniyor demek
ayrılıkların uyutulmasına!



mum ışığına hapsederim gidişinin kerih kokusunu
lambaların duyları sağırlaşır yine
sessiz kelimeler yakarım bir müddet sigaramda
gündüz balığa takılırım yine kalabalık arası
akşam aykırı düşler bulvarında tek başına iskele alabanda!





çok yorgunum hayat
akşamdaaaan, akşama suçlamalardan
yoruldum artık
kırmızı şuruplu naralardan, boz beyaz sayhalardan
yakalarım dikleştikçe kaçıyorum savlardan
evet, atıyorum kendimi sokakların güruhuna
_kalabalığın yalnızlığına_
ve öğrendim artık
hiç kimse sana benzemiyor
buz gibi soğukta ter basıyor avuçlarımı
kesici aletler gibi bilenmiş yürüyorum başıboş
artık daha iyi anlıyorum sokak çocuklarını
hepsi bir gidenin yokluğuna üşüyorlarmış aslında!





hah! ilaç zaten uyuyana kadar etkili
hele alkole karışınca
hayalini bile sallandırıyor
ağladığını görüyorum o zaman
ne olur çağır geri diye bağırıyorsun
ayılıyorum sonra!
lanet ilaç! yine yalan söylüyorsun!
zaten bu meret benden de hayalperest
ne özlem dolu sağanak yağışlarda etkili
ne de uyandığımda seni geri getiriyor...





işte, yine o banka oturdum
sağımda bir kişilik daha yer bıraktım
attım kolumu omuzuna!
evet, hava hayli sert üşüyorsun
dudaklarımda olsun isterdim ıslaklığın
ama kahretsin!
sen yanaklarıma düşüyorsun!


yuttum son ilacımı şimdi
ellerim cebimde
özlemin içimde
ateş kırkın üzerinde
prospektüste yazıyor



’’Teri soğumamış bir ayrılıkla içilen özlem, ateş yapar’’ diye..!






ToprağınSesi






.