kim bu?
diye sorar jüliet
mecnun’ dur derler

nesi var?
çaresizliğin de
bi çare
leyla’yı arar

leyla kim?
bir çöl çiçeği

nerede?
acem masallarında...


verona sokakları...

kalabalık
bir o kadar
sessiz...


berici dağının
berrak suyu
akarken
madonna çeşmesinden
şırıl şırıl

erbe meydanında
bir cadı
messini dağının
ateşinde
yanmakta dır
cayır cayır
ve
yüreğinin yağını
eritmekte dir...


jüliet
avuçlarında ki
suyu uzatır
mecnun’a

tek
kaygısı
kalbindeki sızıdır
romeo’nun hançerinden
kalan...


bir bakış ;

mecnun’un
ela gözlerinde
yansırken
silueti
ışıl ışıl

leyla ’dır
o an
jüliet...



leyla ...!
leyla yaşıyor.!

cadı feryad eder...

hayır...
hayır...

leyla değildir o...

leyla
bir acem masalıdır
ve
çölde
bir çiçek yaprağıdır...


ışıklar söner...

elbe meydanından
uzaklaşırken
mecnun
boynunu büküp
ağır
ağır...

yüreğinin yağı
cadının

beyaz
bulutlara
simsiyah
ulaşır...

berici dağından
gelip
elbe meydanında
verona’nın
madonna çeşmesinden
akarken
şırıl şırıl
aşk

sonsuza kadar

jüliet’in avuçlarında
içilememiş
bir
su damlasıdır...


Dr.Kamil Aksu