içbükey hayat yansımaları emerken dünleri
çatlamış, kırılmış anıları yapıştırmak çabası pinekler
buruşuk etekleri çekiştirir zaman
saydam bir görmemezlik konar irislere hani...


hatalar imbikten geçemez
zamana hancı olduğumuz bir an vardır hepimizin
geldiğine memnun olmayan bir yol kaçkını
izlerinin peysajı belkilere gebe
ıradıkça üzen bir gölge
o zaman
sararız beynin sol kısmını folyo kağıdıyla
ki; bozulmasın, solmasın
kalsın market öncesi esrik bakkalsı pozuyla
uzayan bakışlarla hüzün makamında vesveseler
hani istem dışı, çağırmadan dökülür saçılır yerlere
karışır odaksız bakışlardan kupkuru seraplara
ya da dökülür dünler yağmursuz bir havada yanaklara...


//...kara mevsimin çiçekleri hâlâ çiyden kurtulamadı buralarda...//



isyankar demogojiler tartamaz artık kendini
grilerde patlar daha maviye varmadan
vurulur, çocuksu hayaller balonlarından
’işte öyle bir şey’ler dağılır havaya!
ezer geçer seni mübarek tümceler
yerini yadırgayan her şeyi alt üst edip çiğnemişsin diye
bir sfenks gibi gelen giden bakar o öksüz ukdelere ibretle
ve dağınıklık, isyana yataklıktan tutuklanır
aforoza beş kala bir gün sayımındadır şimdi hüzün
ve yine firardadır, astarını terketmiş yüzün...


nefesin kör kütüktür
sıcak çorba mevsimleri çoktan göçmüş!
guguğu cenazesiz ömrünün, tüm pili bitmiştir
uzatmaları vuruyordur zaman, an be an
ama, sözüm ona hâlâ yaşıyordur yaşam...



pamuk ipliğe dönmemiştir henüz
bâkir, saten çarşaflara alışıktır adın
sonra temyize sürülür aşk ve aşkın
yokluğun rayihasına tepinir durur içinde çocuklar
_bir adam, bir kadın_
mişli zamanlar tirbüşon gibi hafızanı zorlar
ki; beyninde ayak izleri olmayan asla unutulmaz!
uykuya vurdukça isyan eder rüyalar
kaktüslü, aç, yosma z/amanlardan
hani istemekle unutulamayanlardan...


//...hep unutulmaya, uyutulmaya çalışılmaz mı zaten? altı kirli, susturulamayan, kundaklanamayan anılar...//


ve...
hep acı bastırır!
hep, kendinden kendine saçma mektuplardır kalan...

................................................


aşk taşındı mahallemizden!
Tamburi Cemil de çalmıyor artık!
tutuklandı hırsızlıktan
kumrularımız aç
çoktandır sahil de yasaklandı, ucube başıboş adamlara
bir tek rüzgârın bıraktığından daha fazla
daha bir hassasım bu aralar
epeydir gece vardiyası üşütüyor dalgaları
muhayyilesi bile zor artık kalabalıkların
ben yattığımda onlar ancak kalkıyorlar...


unutmadan;
talih ve tarih sorgulamalarından bir ömür giydim
ve;
tüm meydanlarda bir kere daha asıldım yalnızlığımdan
iyiye dair bir şey yok mu dersen!
var...

Tuthankammon’u bulmuşlar geçen
günahsız uyuyormuş evinde tebaasıyla
tahlillerde, onda dokuz sevdalı çıkmış kemikleri !
evet;
o da, on dokuzunda v u r u l m u ş doğru!

bunca yıl günahını almışlar...




ToprağınSesi




.