Gidiyorum...
Heybeme attığım bir kaç ihtimal ve binlerce düş kırıklıklarıyla ;
Dağların eteklerinden , mis kokulu begonyalar toplamaya ,
Sağanak bir yağmurun , gamzelerinde uyumaya ,
Biçare bir gecenin , gözyaşlarını avutmaya ,
Ölmek üzere olan bir serçenin ,nasırlaşmış kanatlarından tutmaya,
Kısacası ;
Yeniden bağlanmak için hayata ,
Küskün güneşi ,sonbaharda ,güzellik uykusundan uyandırmaya .


Gidiyorum...
Parmak uçlarım , bir orkestraya gem vuracak kadar sessiz ,
Ellerim ,tek bir hamleyle havalanan Zümrüt-ü Anka’nın kanatları gibi zarif ,
Beynime yer etmiş insan manzaralarından ,en güçlü yüz benimkisi ,
Gözlerim ,değerli bir mücevhere tenezzül etmeyecek kadar asil ,
Dilim lâl.


Dönmek için gidiyorum...
İhanetin olmadığı ,
Satılmamış düşlerin olduğu ,
İçten gülümsemelerin olduğu bir yerden ;
Cennetin naif bahçelerinden ,rengarenk çiçekler getirmek için size .
Ellerimde ,biriktirdiğim onlarca uğur böceğini de yanıma alarak .
Onurlu ve uğurlu dönmek için gidiyorum .


Ve işte dönüyorum...
Bu kez heybemde ,binlerce umut ve binlerce göçebe hasret kuşları .
Göz menzilim de ayın en güzel hali .
Ceplerimde , ışığını yaymak için can atan ateş böcekleri .
Sesleri , ağaç kovuklarına peydah olmuş bal arılarıyla ..


Öyle güçlü dönüyorum ki...
Bir Mevlevi’nin baktığı gibi hayata .
Ve bir elimde adalet , bir elimde sevgi .
Belki varoluşun hikmetini anlayarak ,
Belki de şükrederek ..
Ama bir Semazen’in , O’na döndüğü gibi dönüyorum .



M.I (27 Kasım 2010)

NE OLURSAN OL , YİNE GEL ( HZ. MEVLANA )