Senle olmak,
Gökkuşağının renklerini bölüşmek gibi bir şey…
Kendimi inandırmak istediğim,
Saf bir çocuk oyunu.
Senle olmak,
Yitirmek ipin ucunu.
Bir bilinmeze düşmek,
Gecenin ortasından çekip gitmek,
Özgürlüğü düşünmek, umut etmek özlemek.


Senle olmak,
Karanlıkla dövüşmek gibi bir şey,
Alp Savaşçının haklı onuru,
Zaferine kendimi bilediğim.
Senle olmak,
Karmaşadan münezzeh alabildiğine duru.
Yansısında kendimi gördüğüm,
Avuçlarımla kana kana içtiğim bir su.
Ki yangınıma nihayet olur,
Candan duyulur, içim huzuru bulur…


Senle olmak,
Cennete düşmek gibi bir şey…
Yoluna, çıldırtan hazinelerden geçtiğim.
Binlerce altını satıp tek bir inciyi seçtiğim.
Senle olmak,
Bir hurinin gözlerine dalmak,
Sonsuz düşler içinde dağılmak,
Eşsiz bir rüyaya kapılmak,
Yokluğunu aramamak,
Hiç bıkmamak hiç usanmamak hiç uyanmamak
Ve hiç bulunmamak…


Senle olmak,
Tanrıçayla öpüşmek gibi bir şey.
Kendimi almak istemediğim kırmızı dudaklarından,
Gecenin içinden çıkar gibi ağaran tandan,
Doğmak gibi…
Senle olmak,
Yıldızlara dokunmak gibi,
Geceye usulca sokulmak gibi,
İçlice derinden okunmak gibi,
Ancak bilginlerin bildiği,
Uğruna bir ömrün verildiği…


Senle olmak,
Tanrıyla bütünleşmek gibi bir şey…
Sonsuz kere sonsuz olmak gibi,
Yoktan ansızın var olmak gibi,
Tüm varlığı sarıp, kuşatmak gibi.
Senle olmak,
Ne tarifi ne tabiri olan bir düşü görmek gibi…
Salt enerjiye geçmek gibi,
Her şeyi bilmek gibi,
Her şeyi işitmek gibi,
Gönüllerin özüne yetmek gibi…
Senle olmak,
Bir bedende şekillenmek gibi,
Bir kutsalla görevlenmek gibi,
Bir mucizeyle şereflenmek gibi.
Senle olmak,
Harıl harıl alevlenmek gibi.


Senle olmak,
Göğsümden süngülenmek,
Ve isteye isteye
Titreye titreye
Ölmek gibi…
Ahhhhhh!
Senle olmak…





<GAZİ ORHAN ÇETİN>