AĞLADIM ANNE

Dün Yıllar önceki resimlere baktım,
Seni andım anne, birde sevdamı,
Dönüp baktım etrafıma
Sen yoktun anne, sevdamda
Oturdum yokluğunuza ağladım anne,

Kıpır kıpır olurdu içim gelirken sana,
Birde okula giderken sevdama,
İçim huzur dolardı görünce sizi
Ne oldu bize, ne ayırdı bizi
Adına kader diyorlar,
Oturdum da kaderime ağladım anne,

Ne yapsam da gelmiyor giden hiçbir şey geri,
Peki neydi amacı hayatın,
Küçük bedenlere yerleşen sevginin yeri
Ne olduda kaybolup gitti,
Ben değişmedim anne,
Saçlarıma yerleşen aklardan başka
Göğsümde bir yerler sızlıyor andıkça sizleri
Oturdum da yokluğunuza ağladım anne.

Şimdi tek başımayım bak diyarı gurbette,
Hani sakınırdın gözünden beni
Nasıl yalnızım anlatamam …
Unutmadım ,
Unutmadım anne,
Ne seni,
Ne Onu
Acep O; Unuttu mu ki beni
Oturdum da Unutulmuşluğuma ağladım Anne
AĞLADIM ANNE

ŞENOL KÖKSAL
16.03.2009