usulca baş çıkardı boz dağın eteğinde
mahzun mahzun sarmıştı etrafına yeşili
sevinçle bal yaparken arılar peteğinde
tülden örtü getirdi rüzgarların efili


buz gibi sularıyla salınırdı derecik
şırıldayan sesiyle sanki ninni söylerdi
sıyrılan yeşiliyle öyle kızıl gencecik
çiğler yaprağına su toprak ona kilerdi



kavalını çalardı acıyla garip çoban
duygusu boz dağların karını eritirdi
önünde koyunları sırtında yünlü urban
görmediğin dostlardan selamlar getirirdi



köyden köye giderdi yanağı pembe kızlar
sırtlarında heybeler giysileri rengarenk
gözleri çakır çakır ağızlarda sakızlar
gelinciğin rengiyle oluşurdu bin ahenk



kurbağa ben burdayım der gibi avaz avaz
herkesten konuştunuz bahsedin biraz benden
gezintiye çıkmışlar hindi ördek horoz kaz
kelebekler gelmişti sanki başka alemden



özgürce koşuyordu fıtratı vahşi atlar
rüzgarda savrulurdu bembeyaz yeleleri
dağların tepesinde o en vahşi kanatlar
tepeyi tekin bulmaz zirvede kaleleri



yakından seçilirdi melul mahzun kardelen
yamaçlardan zirveye hızla erirdi karlar
esen yelle başlardı doğada ritmik şölen
obanın aşıkları çifte türkü yakarlar