29
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
3397
Okunma

bir gece yolculuğuna bıraktım , taşa dönmüş ruhumun târûmar hâlini
etraf enkazı kaldırılacak silik çizgilerle dolu
dudakların izleri sahipsiz
bardakların dipleri boş
gölgesi olmayan sûretler düşüyor önüme
belli ki fırtına kopacak şehirde
kim/bilir !!!
vakitli vakitsiz sükûnetler yoklamaya başlar düz duvarları
sahibe karıştırmadan yönlerini inzivaya çeker kendini
köşe başlarını mesken kılan gece ise himayesine alır doğmamış umutları
günün sönen ışığı uyandırırken mehtâbı
dağınık kalmış yatağına sızar güneşin sıcak yanı
doğumu tamamlanır esmer’ay’ın
nefesin adresinde gezinen isimsiz nâmeler
kapısı tıklanan can’ın davetsizliğine cevaptı
misafirliğin gündeliğine karşı kararsız kalan soluksa
bir süre sus kalabildi
dirseğinden tükenmeye başlayan gücü ile bükülür bileği
ve benliğine ağır gelir bedeni
zemheri u/yanışların zincirleri kırılır akşam akşam . . .
saat seni vurur / beni de yere düşürür
22/11/2010
16;00
eMİNE
5.0
96% (23)
4.0
4% (1)