Başlamak lazım hayata,
Susarak yürümek gerek bu yollarda.
Bir bebeğin dünyaya ilk bakışında,
Ağlamakmı gerekirdi, herdefasında.
Güneş hergün parıldayarak doğduğunda,
Şaşırmakmı gerekir battığında.
Yıldızlar yol gösterir karanlıkta,
Gördünmü oda kaydı en sonunda.

Umutsuzum, umutsuzsun ve umutsuzlar.
İşte hayat hep böyle yapar.
Solan gülün arkasından ağlar.
Yeri geldiğin de karalar bağlar.
Mutluyum derken nefreti kalbine sokar.
Ne yazık ki her zaman isyankar.
Rahat bırakmaz insanı canını yakar.
Susma, elbet birgün güneş doğar.

Ağlama dur, bak biraz hayata,
Rahat bırakmadı deşilmi gözün hep yaşta,
Ama unutma güzelliklerde var bu hayatta,
Sen dersin ki özgürlüğümü bulurum bu toprakta,
Neşeni bulursun küçük bir parkta,
İsyan etmek isterke hayata,
Hayata bağlanırsın mahsum bir aşkla,
Düşünürsün elbette, yaşamalımı bu hayatta?
Arar bulursun cevabı bir anlık mutlulukta,
Evet yaşamak istiyorum bu hayata.