2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1866
Okunma
Bir aşk’a doğru vurgun gidiyorum
Kalbim onun sevgi coşkusuyla dolu
Ama bir yandan nefretiyle dob dolu
Gözlerim gözyaşlarına boğulurken bile
Gözyaşlarım da onun adının izleri var.
İmkansız aşk dedikleri aşk’a tutulmuşum
Bir serseri misali çıkmaz sokaklardayım
Elimden tutacak tek kişi gönül verdiğimdi
Ama onun elleri başka bir erkegin ellerinde
Beni öylece kaderimin kuyusuna terk etti
İçim yanıyor yandıkça aşkım da alevleniyor
Ne ölüm diye bilirim nede yaşam diye bilirim
İkisinin arasında kalan can gibiyim....
Cevap Yaz