Bir takvim yaprağında okumuştum yine ... '' Şu üç kimseye acınır ve acıyınız ... Zenginken fakir düşene , itibarlı iken itibarını kaybedene ve cahiller arasındaki alime ... '' buyurmuşlar Aşk Peygamberi Hazreti Mustafa Efendimiz .

Zatı alinizin de malûmları olduğuna inandığım bu hadisi şerifte işaret edilen cahiller arasındaki alimden maksadın ; aşkı bilmez harami meşrepli , kaba ve hoyrat insanlar arasında yaşamak zorunda kalan ince ruhun , asalet , letafet , zerafet ve nezaket sahibi , gönül ehli nazeninlerin olduğunu ifade edip açıklamışlar bazı Ariflerimiz de ...

'' Sevmeyi bilmeyen gönülde hayır olmadığı gibi , ağlamayı bilmeyen gözde de hayır yoktur '' derken , o nazenin insanları şöyle tarif eder yine bir ehli dil ... '' Onlar ki ; ucu bucağı olmayan gönül ovalarında lale , sümbül , mormenekşe yeyip gezerken , avcının tuzağına düşüp de eşekler ahırına hapsedilen ceylan gibidirler ... Ne arpa yiyebilirler , ne de saman ... Tepişmeyi de bilmezler ... Ayrı kaldıkları gülistanın ve sevgililerinin hasretiyle , geceleri uğrun uğrun yaş dökerler göz ırmaklarından yağmurlar gibi ... Pek masum ceylandır onlar ... Pahası olmayan cevherdir onlar ... Aşka sırıl sıklam aşık sarmaşıktır onlar ... Nasıl acınmaz onlara ?.. Selam olsun , selamlar olsun hepsine !.. ''

Bu hususta herhangi bir ilmin ve irfanın sahibi olmadığımdan , gereğinden fazla uzatarak ancak bu kadar lisana getirebildim efendim !.. Bağışlayınız lütfen !.. Nezih şiirinizden gönlümüze doğanlar ve orada seyrettiğimiz de bunlardı ...

Okuduğum şiirlerinizden , gönül damağımıza çalınan lezzet oldukça farklıydı ... Fırsat buldukça diğer eserlerinizi de okumak dileklerim ve en kalbi saygılarımla ...