Bir pazar sabahı sensiz bir yolda
Nazlı yar, marina görünmez oldu
Uzun bir yol gittim, baktım gondola
Sensiz çekilmiyor tez gel manolyam.

Köşe masa bomboş seni bekliyor
Gözlerim boşlukta seni geziyor
Hani o kız var ya! Şarkı söylüyor
Yıldızlar altında tez gel manolyam.

Bir an Nilgün Hanım yanıma geldi
Nerde özlediğin Gülay ın dedi
Bütün dostlar seni candan özledi
Yarın ki bayrama yetiş manolyam.

Dışarıda bir masa oturdum ,tulda
Bir baktım sevgili Hicran da orda
Tülay çıka geldi bey i kolunda
Ben seni beklerim çık gel manolyam.

Gondola da bomboş kaldı ellerim
Lal mı oldu konuşmuyor dillerin?
Gül bahçende gel bak soldu güllerin
Bu bayram sabahı çık gel manolyam.

Masan bon boş seni arar gözlerim
Herkes eğleniyor bense özlerim
Kulağımdan hiç gitmiyor sözlerin
Çok özledim nolur çık gel manolyam.

Gondola boşaldı ben yalnız kaldım
Başım avucumda hülyaya daldım
Özlemimi sana yellerle saldım
Seversen Mevla yı tez gel manolyam.

Hasretin gönlümde ince bir sızı
Mevla’ya duamdır; ayırma bizi
Giderken göz yaşla, verdiğin sözü
Unutma, özlemle dön gel manolyam

Ben giderim gölge gelir peşime
Meleğimsin gece gel gir düşüme
Nefesim kesildi, naciz sesime
Kulak ver ne olur çık gel manolyam.
İsmet Kanık