Sen hep imkansız oldun benim için,
Ben zoru severdim amma,
Sen zordan’da,zor oldun benim için...
Büyülü gözlerinin hapsindeyim,
Git gide kayboluyorum,uçsuz bucaksız deryalar da,
Çıkmaya çabalarken,batıyorum derinliklerine,
Bir umut ışığı görüyorum kurtuluşumun,
Demir parmaklıklar misali,
İndiriyorsun kirpiklerini üzerime,
Çıkamıyorum,
Yine gözlerinin hapsinde,
Çaresiz,
Bir ışık bekliyorum ufukta...

Sen hep zoru istedin benden,
Bir gün siyah gül,
Öbür gün mavi gül istedin...
Kırmızı,sarı,beyaz gülleri görmezden geldin,
Çünkü sen hep yokuşlara sürdün beni.
Biliyormusun sırf senin gönlün olsun diye,
Kırmızı gül tomurcuk iken,
Karanlıkta resmini çektim,
’İşte senin için siyah gül’ dedim...
Ama yetmedi,
Sonra mavi gül istedin benden.
Daha üretilmedi,sende biliyorsun,
Siyah ve mavi gül,

Biliyorum,
Sen benden imkansız ı istiyorsun...
Yine senin gönlün olsun diye,
Sana şiir yazdığım kalemimden arta kalan,
Duygularımın yoldaşı,
Mavi mürekkeb’i ne yaptım bir bilsen?
Daha yeni canlanmış,
Beyaz gülümün tomurcuğuna akıttım,
Sırf senin gözüne gireyim diye...
Evet olmuştu,
Nihayet gül ağacının bir dalında mavi gülüm olmuştu,
Hileli olduğunu bile bile çok sevinmiştim,
Ama olan saf lığın simgesi beyaz gülüme olmuştu,
Gün geçtikçe boynunu büktü,büktü,
Soldu,sonun da olan oldu...
Ne oldu biliyormusun?
O artık yok,biliyormusun?

Çünkü sen imkansızı istedin benden.
Ömrü boyunca dimdik onuruyla duran ben,
Senin etrafında pervane kesilmiştim,
Deli divaneydim...
Gökteki yıdızı bana getir deseydin,
Gözümü kırpmadan atlardım boşluğa,
Çünkü sen ben’den önemliydin,benim için...
Çünkü aklım da,yüreğim gibi gözlerinin hapsindeydi,
Büyülü gözlerin salıvermedi bir türlü...

Çünkü sen hep olmazları istedin benden,
Hapsinde olduğum gözlerin,
Bazen cehennem ateşi,
Bazen İrem bahçesi gibiydi,
Ama çoğu kez,tir tir titriyorum,
Taş duvarlardan örülü zindan misali gözlerinde,
Üşüyorum...Donuyorum gözlerinde.
Bırak gideyim ne olursun,
Beni hapsine aldığın gözlerin zaten başka menzillere bakıyor...
Yine didiniyorum çıkmak için,
Hayır diyorsun,
Yine kirpiklerini kapatıyorsun üstüme...
Derman’ım kalmadı,
Bitap düştüm gözlerinde,
Aslında ben zoru severdim amma,
Sen zordan da zor oldun benim için...