Gözlerimi açtığımda,ben ağlamışım..
Anam sevinmiş,babam sevinmiş...ağlamış
Ne bir papucum olmuş,ne bir mintanım
Çocuklar kırmış kabak arabamı...ağlamışım

Sonra büyümüşüm,okul yıllarım başlamış..
Okulda ezilmişim yokluklara..
Gecekondu odalarında sıcak bir çorbaya hasret
Sobalı ama odunsuz soğuk gecelerde...ağlamışım.

Arkadaşlarımdan alrılırken...içim burkulmuş!
Gözyaşlarımı içime akıtmışım.
Birgün muhtara sülüsüm gelmiş..sevinmişim
Babam asker oğlum;bense asker oldum deyip ağlamışım.

Giderken ağlamışım;terhis olunca ağlamışım
Sana bir kız bulduk oğul demiş anam...
Kız bulduk da ana..diyememişim,ağlamışım
Şuramda;şu sol yanımdaki sevda ormanım tutuşmuş,ağlamışım.

Sonra sevdamı anlatmışım yıllarca sakladığım..
Ana yüreği dayanmaz derlermiş,bilememişim.
Hele bir dinle oğul;kimdir nedir,nicedir..
Meğerse seni bilir ama gizlermiş...ağlamışım.

Bugünde ağlıyorum...sebebini bir bilebilsem..
Ağlamam belkide..ağlarken gülebilsem..
Yaşamak seninle güzel...hayatı görebilsen!
Ve sende iyiki bende ağlamışım diyebilsen.


F.ÖZDEMİR
Atakum