Seni ilk gördüğümde..bir heyecan rüzgarıydı kalbimdeki
Adını bile bilmeden,içime akan sıcacık şey neydi?
Sonra seni görmek umuduyla,evin yolunu unutturan..
..ve dudaklarımdan anlamsız şarkılar söyleten!

Sen bilmezdin; sokağınızdan kaçıncı geçişimdi..
Belkide bir yabancı diyerek arkanı dönerdin..
Bir sebep bulamazdım,sana ulaşmak için...
Kalbim ağlardı...çaresizliğime,çeker giderdim.
Gözlerinin rengini merak ederdim...
Eladır,yeşildir..belkide mavidir diye düşünürdüm..
Ama nedense mavi olsun isterdim..
Hayal kurardım,kendimce..
Ne adını sorabildim,ne gözlerini gördüm!
Saçlarınmı?..kahretsin,onları gizlemişsin.
İşte böyle bir şey bendeki...olmıyan sen.
Sensizliğinmi yoksa,içimde gizlenen hayalinden..
F.ÖZDEMİR
21.03.2010