anlaşılan her yol bir çıkmaz

hatırası var derler
muhabbet başlar

heyecanlandırır
eskiyi hatırlarsın
gittiğin yolları,
baktığın resimleri
el tutuşmalarını
dayanmaz göz bırakır
acısını yerlere

-geçer der

kendini bilmez
müdahale eder

dinlermi yürek
baş edemez sürükler
bir anıya
yaşar tekrardan


oldumu şimdi
kanadı yaran
hafif hafif incitir
uyutmaz tıkanırsın
o vakit seçemezsin yolunu
bulanıktır

kendindemisin
koş koşa bildiğine
yet yetebildiğin acına
yakala mutluluğunu

karanlık işte görmezmisin
işte uzakta yakalayamazsın
anıların var elinde
acını çek dur
köşende

söyle yüreğine neden sevdin
cezalandır
dinlermi
asileşti yürek
ister işte sevdiğini

kime ne kanıtlamaktasın
göz görmez yüreğin istemediğini
sen kendi sevgini taşıyamazsın başka bedende
sürükle yalnızlığana
koş koş koşabildiğine
yet yete bildiğine

karanlık bir sokak
bedenin yürümekte
kimi arar
sen diye bir şey yok o sokakta
anıların var ne zorluyorsun yüreğini
ya yaşa yada yaşamasını öğren

konuştu
sen duymadın
anlattı seni sana
görmedin
bir bilinmezliğe kurban ettin kendini
göremedin


(Efkar Esinti)