Yar…
Sinemin sessiz
Ve sakin çehresinde
Neleri yaşıyorum anlatmalıyım
Hiç arkama bakmadan,
Keşkelere akmadan
Gamdan sıyrılmalıyım
Ruhu rehin alan
Ne varsa şayet kalbim
Sadık kaldıysa anlamalıyım
Korkulardan arınmalıyım,
İdrakin mahlasından
Aşkla bakmalıyım

Bir güvercinin
Hayaliyle kesişmemeli
Bu düşlerim ve öğrendiklerim
Mahzun nefesin feryadına kayıtsız
Kalmamalı, nitelikteki bilincim
Yitmelerin sarhoşu
Olmamalı hilkatimden
Tebarüz eden akidelerim
Gülerken ağlayanın serencamında
Titremeliyim onu görmeliyim

Zamana
Kahretmeden,
Zamani demekten
Lisanımı arîleştirmeliyim
Edebin lahzasından
Bir nefeslik olsa bile,
Asla vazgeçmemeliyim
Kefenin ar olan mizacını
Tenin mağduriyet
Mecrasını hissetmeliyim
Kimseye bir yük olmadan,
Nefesin azizliğini
Unutmadan göçmeliyim

Hakikat adına
Ne kalmışsa ve şayet
Kaybolmuşluğum bulunmuşsa
Hidayetin, vesile olan
Nasibi hikmetin
Sedasında manalaşmalıyım
Ne hazindir ki
Kaybolan yıllarda ve serdedilen
Anılarda ülfet varsa
Ruhumun figanında yeniden
Dirilmeyi istemeli, aşkını yaşamalıyım

Bir sevdanın
Muştusunda vaat edilen
Vaktin hesabıyla akitleşmeliyim
Ne cennet,
Ne de cehennem için kalbimin
İnhisarında yüzleşmemeliyim
Yegâne sahibi
Yakinen hissetmeli ve aklım
Ve nefsimle bedelleşmeliyim
İllallah derken an ve hakikat için
Kalbin ahengini bulup, zikretmeliyim

Mustafa Cilasun