4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1267
Okunma
Doğayı korumadan; yaşadığını sananlara...
Beni en güzel uçurtmalar vurdu,
Uçaklar konarken evlere özgürce.
Koşup saklandım çocukluğuna ormanın,
Ağaçlar oynamaya küs
Tek yaprak şıkırdamıyor bunu.
İnsanlar susuyordu;
Yaşamak bir kuru dal gibi
Termik santreller içinde,
Nasıl unuturum ışığın; suyu boğduğunu
Bütün kuşlar grevde…
Devin Karaca