0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
819
Okunma
ben bir boyacı çocuğum.
yaşıtlarım okula gidiyor,
ellerinde çantalarla.
onların kitapları var çeşit çeşit,
renk renk kalemleri var.
defterleri kaplı kaplı.
kimi kırmızı, kimi mavi.
ben renk tanımam,
boyaların renginden başka.
sandığım düşmez elimden.
hıncım fırçalara yansır.
boyalarım ayakkabıları parlatır...
ayakkabıları parlatır.
oysa ellerim hep karadır.
ve her akşam eve dönüşümde
ellerimin karası
yüreğime bulaşır.
