Sordunuz nerdeyim, cevap vereyim
Bedenim İzmir’de gönlüm Erciş’te
Özüm Purul’dandır haber vereyim
Bedenim İzmir’de gönlüm Erciş’te

Buralar bir başka, oralar başka
Van Denizi desen daha bir başka
Bend’imiz düşürür insanı aşka
Bedenim İzmir’de gönlüm Erciş’te

Duruyorsa canım halen bu tende
Sevgiyi bulurum Erciş’im sende
Ercişli dostlara derim ki bende
Bedenim İzmir’de gönlüm Erciş’te

İzmir’in havası, denizi hoştur
Ne var ki Erciş’siz hayatım boştur.
Büyük şehir her gün koştur be koştur.
Bedenim İzmir’de gönlüm Erciş’te


Bülbülü koymuşlar altın kafese, ağlamış inlemiş demiş vatanım. Yurdumuzun her yeri vatanımız olsa da, doğduğumuz yer bize dertten başka birşey vermese de... İlle de vatanım değil mi?

Bu ayrıca sosyal bir sorun, yara da... Keşke herkesi doğduğu yerlerde doyurabilseler de kimse gurbetlik çekmese.

Hasret kokan, çok güzel bir şiirdi. Kutlarım yazan kalemi. Selamlar, SAYGILAR.