Bu kahırlı dünyada yalnız kaldın anam.
...Yavruların saldı sana tek bir selam.
Yediğin lokmalar geçmez boğazından, sanki haram.
Hayatın kanunu bu, yok ki elimizden gelen anam.

Küçüktüm büyüttün, ninni söyleyip uyuttun.
Ağlayınca kucakladın, sevgi ile avuttun.
O zorlu geçen günleri sanma ki unuttum .
Sen üzülme, gözümün nurusun anam.

Sabırla bekledin hastalanınca başımı.
Sarardın, soldun, akıttın gözyaşını.
İyileşince aldın göğsündeki kara taşını.
Hasretim sana, dönerim bir gün anam.

Sarılırdım sana hep korkunca.
Nasıl da sevinirdim seni görünce.
Dünyayı, güneşi görürdüm sana bakınca.
Bu güzel anıları nasıl unuturum anam?

Ana olmayınca bilemezdim ki senin kıymetini.
Kırlardan toplardım sana çiçek demetini.
Sensiz çekemedim hayatın derdini, çilesini.
Dilerim ömrün uzun, gönlün şen olsun anam.

Yazılarla anlatamam ki senin hasretini.
Dünyayı verseler değişmem senin şefkatini.
Bana bakınca parlayan, umut veren gözlerini.
Uzat o mübarek ellerini öpmeye geldim anam.

Soner Çamlıdağ