5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3529
Okunma
küçücük bir mumdum
karanlığın tam ortasında
herşeyden habersiz
kendi halinde, yapayalnız
sonra birgün
ateşlendi fitilim
sevindim...
aydınlıktı artık heryer
yanıbaşımda bir vazo
hemen altımda bir tabak
şikayet etmeden
taşıyordu damlalarımı
herşey güzeldi de
beni var eden eller yoktu
kaybolmuştu
boşluğu aydınlatmanın da
anlamı yoktu
sonra yavaş yavaş büküldü boynum
kamburum çıktı
boyum kısaldı
ve nihayetinde
eridim, bittim, yok oldum...
Cevap Yaz