hüzünler tarıyor gözlerim,
duldalarda varlığını arıyorken ,dizeler
sanki kör bir bekçiye emanet vermişim sensiz sokakları
gelişinden nasıl haberdar olacağım ben ?
bilmiyorum…

beklemek buysa
çoktan kök saldım
hiç kapanmayan pencerenin pervazından
bu aşk büyüdü, sığmaz oldu yüreğime
sahiplen kimsesizliğimi sendeki beni bulayım
ne olur öldürme umutlarımı
katili olma düşerimin
ey benim ,esmer yarim


garip sevdalılara,
nasıl da acımazsızdır gün ışıkları
akşam oluverdi birden,
dönüşünü beklerken,
kezzap düştü, şehrin sensiz yüzüne
söndü tek, tek evlerin ışıkıları
bense, korkar oldum kirpiğimin gölgesinden
sensizlik kapatmıyor gözlerimi,uyuyamıyorum
biliyor musun
canımı çok acıtıyor
şu gazelimsi gidişlerin
ne olur öldürme düşlerimi
katili olma umutlarımın

inkar etmiyorum
sensizlikte bir hiçim
sensiz yarımım,seninle bütün
içim dolan hüzünle ,başetmek de kolay değil
boşluğa düşer düşmez ayağa kalkmakta
aşkındır lal eden ,dillerimi
dudaklarım silik sözcükleri telaffuz edemez
suskunluk asıldı yüreğime gerisi kan revan
ölü düşler bırakma bana
gerisi yalan…..


göz göre esmerleşen umutlar
hiç bir şey sormadan alıp başını giderse
gönül hücremde kalan da yalnızlıksa eğer
elbet ağırlar hayalim seni
her gece kirpiklerimin ıslak telinden
senli düşlerim hep firara kurulur
geldim dersin, gelmezsin


bülbülümsün
hüküm sürer sensizlik, bağbanın girmediği bağlarda
siması güneşe dönük ay güllerim olduğu halde
ne kadarda umarsız bin bir dikenini ile
tekrar, tekrar açılmayı beklerim gülüşlerinden
rüzgarın olmak geçer içimden
nefesinde kokun,
aklımı başımdan alsın diye
yeter ki aşk olsun
aşk olsun
sevene bekleyene
aşk olsun

ZARALICAN İst. 2010