Şiirselin Çığlığı

Gözbebeğime kör kalemle yazılan kader..?
Ateş, ruhumun eşiğinde!!..
Ölümüne kanıyorum, çöküyor hafızasayarım
Kanım kendine çekiliyor, daralıyorum!..
Beni benden istiyor, kapıma dayanan ecel..?!
Haykıramıyorum..!

Yarım bıraktıklarına, yapamadıklarına ağlıyor ömrüm
Pencerem kapalı, ruhumun gelgitleri
Benliğim üzüm olmuş, eziliyor; mahşerim!!!
İpliğim kopuyor korkunun kanatlarında..!
Ölümle bire bir kalma telaşı, panik atakları!!?
Yenilgi tenimden sızıyor, hiçlik halimi bir görsen.

Hani bu fabrika benimdi..? Savruluyor kırmızı çizgiler
Nerede başlayıp nerede bitiyorum?..
Rüzgârım yetmiyor, hayat gözümün ucunda.

Alev çisesi teninden yakaladığım
Dudakları kurşun eriten mor gülüşlü
Neredesin beyaz tenin albenisi?..
Ey sebebim olan kadın, şimdi kiminlesin?..

Sevseydin..! Monaliza ellerini uzatır
Atılmakta olan ikinci kundağımdan yakalardın!..
Eylülün son oylumunda, yürek yüreğe
İnerdik, ebemkuşağı bezeli merdivenden.

…Varıpta geldim, yaşamın kıyısından
Şiirsel duruşla yeniden başlıyorum hayata.

Ali Akdemir
24.6.2004
Kayseri