Şairin izniyle,
Eleştirel Bir Okuma/Öneriler:


ay gözlerini çevirdi
ağınağacının gölgesinden (içeri) geçti yaz
kırık bir boyun üşüdü eğiminden.
haziran dalıyla düştü.
---
Burada, ikinci dizedeki (içeri) ye gerek yok gibi geldi. Bence, fazlalık.
Bir de dize sonlarındaki (.) noktalara. Daha önce, başka arkadaşların şiirlerinde yazmıştım.
Dize sonlarındaki nokta ve virgüllere hatta soru imlerine de. Sadece virgülü, vurgu amaçlı (duraklama gerektiğinde)
ya da benzeş sözcüklerin arasında (menekşe, gül, çiğdem) gibi kullanılabilir.
Görsel olarak, hem şiiri hem okuru yoruyor fazla im.
**


özgürlüğün ağırlıklı kuşağından çözülüp
içi içine yığılabilecek denli emindi aşk
bulut bulut sızdı
ağzının içi barut yalımlı mavi ıslık ( ta) sızsın
çelikten ayı geren yaylı şafağın kurulmasına.
---
'ağzının içi barut yalımlı mavi ıslık (ta) sızsın

Buradaki (ta) > sanırım, (bile/dahi) anlamında. Öyle ise, bir yumuşama olmalı, > (da) biçiminde yazılmalı.
(.......ıslık da sızsın)

Ve dize sonlarındaki nokta'lar kaldırılmalı.

***



susmak( bilmeyen) ve adına şiir (denilen) bu kente
seherde inmiş bir muhacır
durup şunları yazdı.
---
(bilmeyen / denilen)
Peşpeşe gelen bu türden söyleyiş, dili zorluyor.

ve adına şiir denilen > tarzı bir açıklama/anlatım da öyle. Halbuki şiir, fazla anlatmaz, sezdirir.
Daha az sözcükle, örtük bir dili yeğler. Daha kapalı, kesik. Okura bırakır çağrışımları.

Bir de "ve" bağlacını, olabildiğince az kullanmakta yarar var. Tıpkı "bir" ve "gibi" de olduğunca.

..adına şiir denilen bu kentte" yerine, belki "susmak bilmeyen şiirli kent", "susmak bilmeyen şiirden kent".. gibi bir şey.

Altta " seherde inmiş bir muhacir" var. Ses bakımından da 'kentte/seherde', üst üste iyi durmuyor. birini eksiltmeli, bence.
muhacır > muhacir biçimi. Klavye hatası, sanırım.
* * *

dağlar böyle yüce olmasa
(ve) eğilip bakmasa yenikliğime bir an
kızılcık şerbeti içmediğimi, kim bilebilirdi kim
---
Bitiş için de önerim: Öncelikle "ve" bağlacından kurtulmak, sözcük ekonomisi adına, belki şöyle bir kurgu:

dağlar böyle yüce olmasa
eğilip bakmasa yenikliğime
kim bilebilirdi
kızılcık şerbeti içmediğimi
----------------------------------------

Şiir, kuşkusuz bir "eksiltme" sanatıdır.
Ne demişti Necatigil: "Şiir; kata kata değil, ata ata yazılır."

Ne denli önemli, uyarıcı bir söz.
**
Sevgili Şair, yazdıklarım, şiirin uçsuz bucaksız öznelliğinde, elbette "bence"dir, görecedir.
Salt, bir pencere açma çabasıdır, hem yazanı için hem okurlar için.

*

Ağınağacı güzelliğinde nice şiirlere,

Dostlukla,