Bedenler kokmuş diri başımızda ser mezar
Her gördüğüm Azrail her geçtiğim yer mezar
Arkalar ana rahmi önümüzde dar mezar
___Diriler hâl anlamaz ölü açmış arayı
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

Balık ağaca çıkmış kuşlar suya dalıyor
Ormanların kralı çanak çömlek yalıyor
Tavşanlar avcı olmuş tazıyı kovalıyor
___Ruhu toprağa verdik beklemeden sırayı
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

Evlatlar sıra sıra ortada yok babalar
Nerde nur yüzlü ana hani o ak babalar?
Leşimize üşüşür sinekler akbabalar
___Zemzem suyu alır mı yüzlerdeki karayı?
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

Ecdadı iliştirdik çerçeveyle duvara
Tükürmüyor mu sana hele bak ara sıra
Sofrada su yerine ya rakı var ya bira
___Bir de ekleyelim mi yazı ile turayı
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

Kırk yıl uyusa kalkmaz nefsinin rüyasına
Kezzap döksen kâr etmez kalbindeki pasına
Şehvetini doldurmuş gönül denen tasına
___İlaç merhem istemez boynuz tıkar yarayı
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

Şerefsizlik meziyet dürüst olmak âr bize
Son tren yetişmeden ne çarparsak kâr bize
Haykırırken taş toprak yosunlu mezar bize
___Ölü ruhlar duyar mı ölüdeki nara’yı
___Diri diri terk ettik dünya denen sarayı

_____Gönül dostu’ndan_____



Sade bir lisan ile anlatılmış halimiz
Bilmemki bu gidişle ne olur ahvalimiz
Her gün yeni utuklu baş müdürle valimiz
___Bin türlü rezillik var hele saysın parayı
___Diri diri terkettik dünya denen sarayı. ________hisbey