hani
bir şarkı söylersin ya çıplak kaldırımlara
ses geri döner
çarpar ya kulaklarına hani
için ürperir
isimsiz isimler takarsın
tel tel bir şeyler kopar sanki bakışlarından
dilin kurur ya hani

hani bir çiğdem koparırsın
hafif eserken rüzgar
eline gözyaşları bulaşır
acırsın koklarken yalnızlığı
yalnızlığı bilirsin ya hani

hani bir şey eksilir içinden
buz kesilir saçakların
eksilirsin ya hani
an ölür
can ölür ya hani

hani korkuların vardır ya içinde
korkutamadığın
karşına geçip, güler ya hani
senden bir parça çalmışçasına
ürperirsin
ve aklına gelir yarı’nın yarısı
bilirsin ya hani

hani bir yol vardır ya içine çeken
en masum rüyalarının, sağnak yağışlarında
bir gölgeyle birlikte
yürürsün ya hani
ya azalırsam diye sitemler yağırdığın
ve bir haber, ansızın balyoz vurur ya kulaklarına
yıkılırsın ya hani

işte, zamanın o halindeyim bir başıma
ve sensiz ve sessiz
sol yanımda bir sızı
saç tellerim üşüyor şakaklarımda
kim bilir belki de sessizliğin sesidir bu anım
tıkanıyor nefesim
an ölüyor
can ölüyor sanki
bir şeyler var damarlarımda
beni benden, seni benden çalan
kim bilir
belki de kimsesizliğim olacak sabaha kalan
bilirsin ya hani
ağlarsın ya hani
________belki ağlamak vaktidir yarın…


________________Makberî

_____________________________________________________________________
Not: Gönül dostlarınınn arzusuna binaen yazmış olduğum bir serbest şiir her ne kadar sürç-i lisan eyledikse affola malum işimiz hece.