İstemez!
Olmasın, ölünce yanımda dost sandıklarım
Taşımak için dört kiralık işçim olsa da yeter
Olsun beni saracak bir karış toprağım
Beni defnetmek için bir işçi yeter.

Sessiz doğdum, ben sessiz de ölürüm
Dost maskeli ne hainler bilirim.
Buzdağının arkasını görürüm
Toprağım bana dost olarak yeter.

Yar dediğim yaraladı kalbimi
Dost dediğim paraladı bendimi
Üzdüm boş hayaller için kendimi
Ahret de belki bu efkârım diner.

Kefenim beyazdır, kaderim siyah
Kurdular önüme aşikâr tezgâh
Benim gideceğim o sonsuz dergâh.
Kapılarını açmış gelmemi ister.

İstemem bundan böyle güzel yarınlar
Her derdin ardında mutlak sevinç var
Beni bunca yıldır güldürmeyen yar
Artık güldürse dahi ne anlamı var.

Cümle insanın vardır derdi içinde
Benim ızdırabım her an içimde
Her gülün dikeni var amma içinde
Gönül güle hasret ölmeyi ister.


18-09-2010