2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1310
Okunma
Anne karnındaydık
Korunaklıydık
Tıpkı muhteşem surları
Ve yenilmez şövalyeleri olan
Bir kale gibi...
Rahatımıza da diyecek yoktu
Ekmek elden su gölden
Yaşadık bir dokuz ay
Değil dokuz ay
Dokuz asır da yaşasaydık
Hiç ses etmeyecektik besbelli!
Sonra ne mi oldu?
Açtık gözlerimizi dünyaya
Ağladık,ağladık,ağladık...
Şimdi daha iyi anlıyorum
Yeryüzünün dörtte üçünün
Neden sularla kaplı olduğunu...
Demek ki
O küçük mutlu azınlık da olmasaydı
Sevimli yerküremiz
Sular altında kalacaktı şimdi...
Belki balık kardeşliği yaşanacaktı
Belkisiz balık kalleşliği.
Büyük
Devasa
Zorba balıklar
Yutacaktı
Güçsüz
Biçare balıkları...
Değişen bir şey olmayacaktı sonra
Ne dünya tarlasında
Ne de derya ortasında.
Kaderi olacaktı
Bu talihsiz son
İnsanlarında,
Balıklarında...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz