Hayatımın mahkemesını kurdum bugun
18 ekım 2010 tarıhlı 9:35 idi saati
Hakımden önce ben yargıladım kendimi
Olmamalıydı o mahkeme kendimce

Gözyaşım durmadı usul usul aktı içime
Ya onlar dıye düşündüklerim, ya onlar
Onlar benim adıma beni yargılayanlar
Yargısız infazdı benim mahkemem 18 ekim

Ellerim titriyordu buz parçacıkları vardı avuçlarımda
Eridiklerini hissedebiliyordum donmuştu kanım
Nasıl olmalıydı vicdansız bir yürek, gerçek bir hayat
İşte hayatın içinde yargılanan, bir kadındı o...

Masumdu başlangıcı,acı olmamalıydı sonu
Sevdanın kıvranışları,sancıları,can çekişmeleriydi.
Bir yandan sevdam can çekişirken
Diğer yandan yargılanan bir kadındı o...

Sevgimin nasıl yargılandığını ve vicdanımı
İkisini bir arada tutmak besbelli imkansızdı
Ya o benim,ya ben karatoprağın olacaktım.
Şimdi tavan arasında sallanıyor intehar iplerim.



...../Öldüğüm gündü 18 Ekim ama sen bilmedin.