sen hiç öptün mü;
denizin çok derinlerinde
vurguna düşmüş bir istiridye avcısını dudaklarından
ve sen hiç gördün mü
çiftesine bulaşmış ölünün kan izlerinden korkmadan
bir deniz atının dört nala uzaklaştığını
kendi derin sularından…
sen hiç denizin ağladığını fark ettin mi;
bir küçük istavritin arkasından.

ve sen;
mercan kayalıklarında kaç sevda saklıdır
kaç kum tanesiyle yazılır denizlerin öyküsü
biliyor musun...
nereden bileceksin ,
sen denizi hiç sevmedin ki
sadece karşısında durup derdini döktün.


Cevat Çeştepe

------------------------------------------------------------
Denize aşık, maviliklere sevdalı bir ğüzel yüreğin, tüm ince ve zarif duygularını, deniz canlılarına yem olsun niyetine armağan etmiş, narin ve usta şairin şiirlerini okuyarak gıdalanmak harika bir mutluluk ve zevk. İşte o zevki ve tadı yine bolca aldım değerli çeştepe kardeşimden.
Denizler ve canlıları sanırım değil, mutlaka sizi çok iyi bilir ve tanırlar. O yüzden sanırım size çok çömert davranırlar. Ama siz kanaatkar, hak - hukuk gözeten narin ve bilge insan, çaparinize düşen, onlarca balıktan sanırım bir kaçından, gerisini evlari olan, o engin deryaya geri iade edersiniz. Gereken budur, herkes bunu yapmalıdır, "dünyada hiç birşey tükenmez değildir", diye düşünürsünüz. Niyet okuma yeteneyim yoktur ama, bağışlayın! böyle düşünmekten alıkoyamıyorum kendimi.

Nekadar güzel bir çalışma ürünü olmuş herzamankiler gibi bu şiirinizde, İzninizle kendime alıyorum.

Çokça sevgiler, selamlar sunuyorum, dost ve engin yüreklki şairime Kemal Polat

kempol tarafından 10/22/2010 11:11:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

Gizli dünyalar o kadar çok ki. Bir kedinin bakışı, çıkardığı her sesin ne anlama geldiğini bilmek kolay mı, değil elbette. Denizi anlamak da öyle, insanı, canlı cansız her şeyi. Çünkü derinliğine indiğinizde boyunuzu aşan gizemlerle karşılaşıyorsunuz. Şiiriniz, yine haz vericiydi. Kutlarım, selam ve sevgilerimle.

MAVİNİN DIŞINDA KALMAMALI
şiirlerinizde bir alımlılık var okurunu çeken
sağlıcakla kalın

ben merkezci yetisen ve sanattan dirhem faydalanmayi bilmeyen ruhlarin boylesine buyuk bir sahsiyeti ve sairi farketmesi,ondan faydalanmaya calismasi ve ona hak ettigi degeri vermesi beklenemez!

sanattan ne kadar anlayan ya da sanata ne kadar deger veren bir toplum oldugumuzu buyuk sair Cevat Çeştepe'nin eserlerine gosterdigimiz ilgi ve verdigimiz degerle cok rahat gorebiliriz...

ornekleri kendinden bir milletiz, neylemeli bilmiyorum...

sen bana yaz ki ben sana yazayim, yani sen bana yazmasan kusura bakma siirine bakmam, yorum da yazmam...
sen bana sak sak ben sana sak sak... gecelim bunlari da erdemli davranalim artik!

ustad yureginize emeginize saglik, umarim gec kalmayiz Cevat Çeştepe'ye.....

Çalışmanız eski tarihli de olsa, güncelliğini hiç yitirmemiş.

Kıvrak ve ustaca yazılmış nefis dizelerdi. Özellikle şu kısmı:

"ve sen hiç gördün mü
çiftesine bulaşmış ölünün kan izlerinden korkmadan
bir deniz atının dört nala uzaklaştığını
kendi derin sularından…
sen hiç denizin ağladığını fark ettin mi;
bir küçük istavritin arkasından."


Düşündürdü mısralar. Yine çok şey öğrendim sayenizde.

Usta kaleminizi her zaman beğeniyorum.

Saygılar.