Geçersin aynanın karşısına,
Bakarsın.
Ak düşmüş mü saçlarıma
Hep bir şeyler söyleyecekmiş gibi,
Bakar insana.
Dostun bile olsa,
Bıkar her gün her gün,
Seni görmekten.
Kim ölmüş ki hayalden,
Üç beş umut,
Satın alırsın gelecekten,
Aynalar bıkmaz sana seni anlatır.
Hem de gördüğü gibi.
Kaşını, kirpiğini,
Etini, benini,
Gün gelir,
Ömrünü sana sunarlar.
Film şeridi gibi.
Çok kısa tutarlar,
İşte o zaman
Hayatın yalan olduğuna inanırsın.
Herkese yaptığı gibi.
Hayat senide oyaladı,
Belki bir gece ayazı,
Belki bir ilkbahar sabahı,
Seni senden alır.
Paklar temizler,
İşte o zaman biter hayaller.
Geriye kalan iyilik ve kötülük.
Sonrası dayanabilirsen,
Medet umarsın ilahi teraziden.
Zaten yerin hazır,
Gül veya diken.
Eşim dostum dediklerin,
Çekinmezler seni terk etmekten…

10.08.2010
Orhan OYANIK
ÇAN