Bak karardı hava, sessizce dolandım ayrılığın girdabına.
Ardına kadar araladım kapıları.
Tüm yokluklarını buyur ettim odama,
Her gece yokluğunu aldım koynuma.
Alıştım biliyormusun alıştım sensiz ağlamaya.
Kıyamadığın gözlerim kan revan içinde artık.
Al hançeri sapla yüreğime sesim çıkmaz.
Çıkmaz diyorum sevgili anlıyormusun bendeki seni ?
Suskun bir mahzen kalıyor bana,
Demir parmaklıklar ardında
Kalakalmış bir şairin suskunluğu feryadı bu sevgili.

Uğruna bir dilenci yüreğim.
Neyi çok istedi senden?
Saysana bir bir ?
İstediklerim iki edermi ?
Tek istediğim sendin..!
Sende bırakıp Gittin..

Gidişlerin kahramanı oluverdin hep.
Bense ardından bakakaldım her zaman.
Yeri geldi sustum ama yüreğim ağladı.
Yaşayan bir ölü çıktı senden ve benden.
Bir buse bile bırakmadın gidişin ardına..
Yaşanan ne varsa, haram kılındı bana,
Biz diye birşey yokmuş oysa.
Senden kalan tek şey
Koca Bir Yalanmışş! Geç olsada öğrendim..

Ne kaldı şimdi elimde avucumda.
Koca bir yokluk ve zindan geceler.
Şu dilimi kesseler yinede adını söyler.
Şairliğimi sıksalar orta yerinden yinede adın kanar..
Kanar diyorum sevgili kabuk bağlamaz yaralarım kanar !
Kalbimi koparırcasına alsalar yinede bir sen kalırsın ..
Gel desem gelemezsin değilmi sevgili..

Şimdi sana duyduğum hasreti kim anlar.
Kim katlanabilir gece sancılarına.
Sen anlarmısın Sevgili.
Dayanabilirmisin yokluğuma.
Bir ışık olurmusun yokluğunun karartılarına.
Siyah gecelerimi aydınlatırmısın sessizce
Gece cinnetlerime söz geçirebilirmisin?
Karalayabilirmisin bendeki seni ?

Bilirsin sende istemem acı çekmeni.
Öyle bir sevdim ki seni.
Kalbimi harmanladım her gece.
Dayanılmaz oldu hasretin.
Oturup ağladım gizlice.

Acılarımı süslemeyi öğrendim.
Senliyken bile acıya gülmeyi belkide,
Kendi kendine konuşabilmeyi,
Seni" sende düşünürken " sevmeyi!
Sevmeyi öğrendim sensiz.
Acı tatmayan yanım kalmadı sayende.
Sen şimdi mutlumusun.
Almışşındır hevesini.
Ben beni attığın yerdeyim zindanlardayım.

Kana kana içiyorum sensizliği ve sessizliği.
Bıraktığın yerden başlıyorum nefes almaya
Pişman olduğum zaman dön diyemiyorum sana
Baksana, şair Yüreğimde olan son mısralar bunlar adına!

Konuşan kalemimi parçaladım bu gece.
Adını söyleyen dili kestim.
Sana yüreyen ayakları kırdım.
Ne haldeyim gelde gör işte.
Hem lal , hem kör , hemde topal!
Sana çıkan yollar kapandı sevgili,
Bu son perdeydi oynadığın
Şimdi kimse kalmadı seni izleyen
Bir Ben vardım!
Attım oturup seni izlediğim sandalyeyi!
Defnediyorum seni taaa içime!
Karalarıyorum artık son satırları.!

Hakkını helal et sevgili yokluğundan gittim.
Benden yana hakkın olduysa hepsini haram ettim.
Artık sende akıt gözyaşlarını benim için.
Söndür ışıkları film bitti
’SANA ELVEDA’


GÖKHAN SARI