---------------------- Üstat Bedri Rahmi Eyüboğlu’nu saygıyla anarak ve sayın yazarım Esma KAHRAMAN’dan üç adet "O değil de" ödünç alarak...





Üç mevsim kendini sürgüne verir.
Nisanda dalları hep çiçeklenir.
Mayısta dökülür ve meyvelenir.
Eylülde yağlanır, sonra derlenir.

Küçük insan yüksek zeytini sevmez
Zira, yüksek zeytin hasada gelmez.
Kesilir kolları aman verilmez
Eninden genişler, boydan büyümez.

O değil de,
‘Neyleyim neyleyim dalları neyleyim’

Dalları ince, yaprağı yeşildir.
Her mevsim altında kahve içilir..
Kara tavuk konar dertli dilleşir.
Deliktir gövdesi sincap eğleşir.

Sürülüp tarlası ters yüz olanda,
Börtü böcek toprak üstü kalanda,
Martı sürüleri ava dalanda,
Büyük olur şölen bütün alanda.

O değil de,
‘Önde zeytin ağaçları arkasında yar.’

Narindir dalları hiç martı konmaz.
Çünkü bu ince dal martıyı tartmaz
Dibi gölge olur aşıklar kalkmaz
Sevdayı gönülden bilenler bakmaz.

Hasadında gelir kızı gelini
Vurur dallarına toplar zeytini
Gövde arkasına saklı yarini
Görür de bulamaz tenha yerini

O değil de,
‘Canımın çekirdeğinde diken
Gözümün bebeğinde sitem var.’

Kökü saçaklıdır dinleyin bakın,
Dolaşır toprakta havaya yakın.
Ateşi zeytinden uzakta çatın,
Kılcal kökten bile tutuşur zeytin.

Gövdeden dumanı çıkar da parlar.
Üstüne suları döksen de harlar.
Yağlı çıradır ki çatırdar yanar.
Kanarsa yüreğim yakanı anar!