onarım yorgunu bir camide
eski cumaları özleyen bir avluyum
alemimde şehrin kirpiklerine
dörtnala akan gam son/atları

uykumu böler saçları gecenin
zihnime takılır bir ada vapuru
göç başlar içimden içime
yumruk olur bir söz
kay/bedenlerimden
düşüp toprağa

d i z e l e r i m e
i l i ş m e
b i r
d a h a


bir garsonun koluna uzanmış
emre amade temiz havluyum
üzerimde annemin
ona annesinden kalan
güvercin kanatları

küçük öp dudağımı acıtma
avuçlarımı kanatan yokluğunu
sığınma alışmanın koynuna
kavuşmanın zevki ırarsa
dönüşür armağana

d ü ş l e r i m e
k a r ı ş m a
b i r
d a h a



İSTİSNA (21 Temmuz 2007, Şişli)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “kirpi”)

Not: Düşündüm ki protesto şiir denemesi eklememekle değil, eklemekle olur.
S e v g i l e r i m l e

T ü m o k u y u c u l a r a t e ş e k k ü r l e r i m l e.

Dilek: Yarın sabah ülkemiz için aydınlıklar getirir umuduyla..