-------------------------------------------------------------------------------------
İki kirpi üşümemek için birbirine yanaşmışlar.
Ancak dikenleri birbirine batmış.
Uzaklaşmışlar üşümüşler.
Tekrar yakınlaşmışlar ısınmak için, yeniden dikenleri birbirine batmış.
Sonunda öyle bir ayar tutturmuşlar ki kirpiler ne üşümüş, ne de canları yanmış.
İşte bu dengeye “toplumsal uzlaşı” denir
-----------------------------------------------------------------------------------



toprak için toprağa gidenlerin

_ki sonunu düşünen kahraman olamaz_

duadan başka dostu yoktur


ekmeğini şehit kanına katık edenlerin

_ki gemi su aldığında ilk sıvışanlardır_

yüzü güleç karnı toktur


yapay kara müptela bu kış ayazında

_ki bir kirpi bile üşümemek için diğerine yanaşır_

birbirine sarılmayan milletlerin sonu düpedüz …



İSTİSNA (16 Temmuz 2007, Şişli)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “bardakan”)
Anonim
Şeyh Şamil tarafından söylenmiştir.
Okuyucunun gönlünce doldurması için boş bırakılmıştır, kafiyeli olması gerekmemektedir.

Not: T ü m ş e h i t l e r i m i z e i t h a f ı m d ı r


ÖZEL NOT: Şiir denemem sadece herhangi bir güncel durum için yazılmamıştır ki dikkatle bakılırsa sözü geçen tüm kavramların binlerce yıllık süreleri kapsayan geçerliliği olduğu görülebilir. Buna rağmen tüm yorumları saygıyla karşılar, teşekkür ederim.