içiyorum yeşilinden,kırmızısına göğün pınarını

sanki yarasa kollu parşömen bir demlik

ya kanıma değiyor dili, ya zehirli bir zemberek

içim dışım bildiğin gibi değil

ahvalinin güdüsü,vesikalı çakma bir bahar gibi mübarek!
_çok soğuk_

mevsim,artarak eksilen bir panayır döküntüsü işte
_adı aşk_

cambazlar dönüyor aşkın tembihli kulvarında

düşe meyilli bir kumar bu

düşenler ölmüyor buralarda

sevda kırığı, camekan seyirciler

bir yokluğun pazarında camgöz dilenciler

yürüyorum yine, özlemine doğru

kim, ne karşılar belli değil

bir tokadın palazı belki

belki de andavallı bir hüzün

avuç içi geliyorum yine sana aşk
bir sandviç arası bile olsa(n) yeter...




(...Özlemin federe bayrağı dalgalandıkça alnımın dikine dikine
göz demem o salıncağın mahpus haline! Bahar demem Yaz demem karantina beyazlı kışlara! Mahkumun işte hâlâ , kuyruksuz uçurtma misali kısa panjurlu o bir çift çivit mavisi bakışlara...)




ToprağınSesi