1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1030
Okunma
Bir gün otobüsle eve geliyordum. Yağmurda epey yağıyordu o gün. Yollardan seller akıyordu. Derken bir çocuk gördüm. Yağmurun altında, geçmiş bir yere, elindeki tartıyı sıkıca tutuyor. Aklıma beklemediğim bir anda bu dizeler geldi.
" Bıraktım defteri, kalemi, kitabı
Bana kaldı, bu yaşta kuruş hesabı"
Daha sonra da aklıma çocuk istismarları, çocuk yaşta evlendirmeler geldi ve şiiri bir hafta gibi kısa bir sürede tamamladım.
Çocuk oldum...
"A" demeden silahı öğrendim.
Duayı öğrenecekken ahı öğrendim.
Çocuk oldum...
Uçurtmam olmadı düşmanım oldu.
Yazılan töreye uydum, hayallerim soldu.
Çocuk oldum...
Verdiler elime taşı polise, askere attım,
Okula gidecekken, hapse yattım.
Çocuk oldum...
Bıraktım defteri, kalemi, kitabı,
Bana kaldı, bu yaşta kuruş hesabı.
Çocuk oldum...
Kırlarda koşamadım, ağaçlara çıkamadım gönlümce,
Evlendirdiler, yedi bitirdi çocukluğumu kaynana-görümce.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz