Bir gün öğle vakti kapı çalındı,
Çalan urbasızdı ayak yalındı.

Yorgun düşmüş adam yok dizinde fer.
Islanmış yanaklar akıyordu ter.

Titreyen sesiyle konuşup dedi,
Yoksul bir kişiyim diye ekledi.

Dua buyursanız bana mal versin,
Versinde bu garip huzura ersin.

Çünkü çok yoksulum perişan halim,
Yaşayıp gideyim bende sağ salim.

Dedim ki ben sana dua edemem,
Çalışmadan hazır bulup ye demem.

ALLAH bu iş için bir yol göstermiş.
Çalışıp kazanan helalden yermiş.

Rızkınız peşinden koşun kazanın,
Kanunu böyledir rızkı yazanın.

Oturup evinde nasip bulunmaz,
Fırından duayla ekmek alınmaz.

’’ İllâ mâ seâ ’’ dır Kur-an’da hitap.
Gerçeği söylüyor ilahi kitap.

Çalış kazan yorul tevekkül eyle...
ALLAH’ın değişmez kanunu böyle.

Çalışmazsan rızık peşinden gelmez.
Çalışmayan nimet kıymeti bilmez.

Çalışan helalden yer kalmaz nâçar.
Tembel ise her gün ele el açar.

Gel bu sözlerimi atma yabana.
Sonra sen dua et ihlasla bana...

Şehri Karakaya ( 17 Ekim 2010 )