Kadir kıymet bilen,değerini anlayanlara selam olsun.Saygılar.

O güzelim elinle, bir şey alıp verirken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.
Nakkaş olup nakışı, gergefinde örerken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Ne olursun ağyâra, bir an efendim deme
Eğer ki "derim" dersen, sevgimiz gider güme
Benden bu kelimeyi, hiç mi hiç esirgeme
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Sen ‘efendim” dedikçe, ruhum huzuru bulur
Gam, keder bir şey kalmaz, sâde mutluluk solur
Beni bu kelimeye, hasret koyma ne olur
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

HARİKA DİZELER HOCAM YÜREĞİNİZE SAĞlikeMİNİM YERİNİ BULMUŞTUR SAYGILAR

insan deyince bi dur
aklına ne gelirse hepsi odur.



yorumları da okudum
afet hanımın tepkilerini anlamakta zorlandım



''Kadının erkeğine duyduğu saygıdan ne kadar mutlu olduğunu, vurgulayarak tekrar eski günlere dönmesi için adeta kadına yalvarıyor. Yine erkek egosunun bir ispatı var burada. Kadınından saygı bekleyen bir erkeğinki gibi. Kadın gittiğine göre karşılığını bulamamış gibi görünüyor.''


''Yılların emeğini, sevgisini, saygısını bir anda hiç sayarak başkalarının kollarına atılmaktan ( hayalde de olsa fark etmez) vazgeçmeyecek bir erkeğe kurban mı olunurmuş. Erkeği tanımlayan en müthiş dörtlüktü.''

demişş afet hanım

bu konuda erkek ve kadın aynı duygular taşır bence
aldatan kadın da aldatan erkek de var
kadınlar da göründükleri kadar masum değilller

saygılar şaire

şiiri okudum sonra yorumlara baktım...iki kadından erkek düşmanlığı kokan,çok önyargılı iki yorum okudum...şiirin bende uyandırdığı his,bir erkeğin sevdiği ve kendisini seven bir kadına duyduğu özlem...evet bir ayrılık var ama neden bu ayrılık erkeğin yapmış olduğu hatalardan kaynaklandığına inanılmış bu kadar...kadın erkek ilişkileri çok çetrefilli bir konudur...bazen olayların hiç de göründüğü gibi olmadığına şahit oluyoruz...tamam erkekler tu kaka da kadınlar sütten çıkmış ak kaşık mı?...olayları ve insanları ayrı ayrı değerlendirmek lazım...bayan arkadaşların erkeklerden canı yanmış olabilir ama bu demek değildir ki bütün erkekler aynıdır,kötüdür...ve erkekleri yetiştirenin de kadınlar olduğunu unutmayalım...bir kadın olarak hemcinslerimi erkekler kadar hatalı buluyorum...saygılarımla...

Merhaba hocam. harika bir şiir yazmışsınız da sevgi hep bayanlardan beklenir gibi neden? Erkek aslan! bayanda onun eğlentisi olmalıymış gibi algıladım banamı öyle geldi efendim. Zaten bayanlar öylesi bir varlıklardırki. Sevdiğine sonsuz saygı duyarlar.Hepte erkeği tarafından aldatılırlar. bakınız Afet hanım ne güzel demişler. Kadının yoluna kurban olacağı tek erkek sadece çocuğudur.Evet çocuğu uğruna canından bile vaz geçer kadın.Çünki onun vaz geçilmez sadece evlatlarıdır göz nuru göz bebeğidir evlatları oğlu. oğlu bırakıp gitmez fakat sevdiği erkeği elimin kiri diye bilir kadınına, ÇOK ÜZÜÇÜ bir olay...

Adadıysan canını, ben ben değil senim de..................Neden hep kadından bekleniyor? Böylesi adanmalar.Canını versin, kanını versin, varını yokunu versin, hatta benliğiyle teslim olsun.Sonunda kendini kapı önünde dulsun hiç olmamış hocam.

Yoluna kurban olam, senin olsun tenim de..................Helede bu mısrayı hiç tutmadım .hep bayanlarmı kurban olsun. NEDEN??? Birazda erkekler kurban olsun bayanlara nazik, latif, ruhlara. Sanki sevince kıymet bilen varmış gibi.Hep bayanlar ezilen, horlanan, sevip ortada kalan, erkeğim diye sarıldığı erkeğe çocoklar verip kıymet bilinmeyip kaklanan. Hep kadınlar bayanlar gonca gülken, hatta tomurcuk ken para ile satılan.Bir erkek tarafından başka bir erkeğe hediye edilen.Sanki o can değil sanki onun kalbi ruhu yokmuş gibi, bir matağ mal gibi alınıp satılan.Çok kızıyorum ve içim acıyor böylesi bir şey duyunca olmaz, olamaz olmamalı böyle bir şey. Sevgi saygı karşılıklı olunca güzeldir. Yoksa sevmeyi bilmeyen sevilmez. Saymayı bilmeyen sayılmaz. SEVGİYİ nilmeyenlerin Sevgi Saygı beklemeyede hakkı yoktur!

Ne olursun peş peşe, “efendim” de, “benim” de .................. Siz sevdiğiniz eşinize derseniz oda muhakkak size der.

Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini...................Belki eşiniz de özlemiştir efendim demenizi ilkin siz ona deyin ki oda size desin değilmi ya. İhmal ettiğiniz güzellikleri bir düşünün ve size yıllarını veren bir eşten esirgemeyin derim sevgi saygı karşılıklıdır .Üstadım....Selam ve Saygılar.

usta kalem güzel eserinizi yürekten kutluyorum. beğenerek okuduğumu belirtmeliyim. tebrik ediyorum...

anlam dolu,duygu yüklü,
anlatımı olağanüstü güzel bir hece çalışması.
severek okuduğum bir şiir.
tebriklerimi bıraktım...saygılarımla.........halilşakir

ÖZLEMİM

O güzelim elinle, bir şey alıp verirken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.
Nakkaş olup nakışı, gergefinde örerken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Ne olursun ağyâra, n’olur efendim deme
Eğer dersen ki; “-derim”, sevgimiz gider güme
Benden bu kelimeyi, hiç mi hiç esirgeme
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Sen ‘efendim” dedikçe, ruhum huzuru bulur
Gam, keder bir şey kalmaz, sâde mutluluk solur
Beni bu kelimeye, hasret koyma ne olur
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Adadıysan canını, ben ben değil senim de
Yoluna kurban olam, senin olsun tenim de
Ne olursun peş peşe, “efendim” de, “benim” de
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Tatlandı şeker dilin, o kelime sindikçe
Daha da güzelleştin, esen rüzgâr dindikçe
Gül’üm, Can’ım, Cânân’ım, her adını andıkça
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini…

Şair yaşadığı olaylardan dolayı kendi duygularını mı yazmıştır yoksa kurgu mudur bilemem. Ancak şiiri okuyunca gözümde bir hikâye canlandı. Kocasını çok seven saygı duyan bir kadın var bu şiirde, bir de egosunu yenememiş bir adam. Ve kadın belki de sabrının sonuna gelmiş ve adamı terk etmiş. Adam şimdi pişman gibi görünse de kendisini sevip sayacak bir kadının varlığından noksan kalmanın hüznü içinde.

Belirli bir zaman yok şiirde, yıllarca süren bir birlikteliğin (evliliğin) öyküsü olduğu için zaman yayılmış.
Kime sesleniyor, tabi ki eşine, alıştığına.
Neden sesleniyor, alışkanlıkların birden kesilmesinden dolayı çektiği ıstıraptan.

O güzelim elinle, bir şey alıp verirken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.
Nakkaş olup nakışı, gergefinde örerken
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Bu ilk dörtlükten anlaşıldığına göre kadın hamarat, saygılı birisi, ve özlemini dile getiriyor adam.

Ne olursun ağyâra, n’olur efendim deme
Eğer dersen ki; “-derim”, sevgimiz gider güme
Benden bu kelimeyi, hiç mi hiç esirgeme
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Bu dörtlükten tüm hikâye anlaşılıyor zaten. Kadın gitmiş, belki de adamın göremeyeceği bir yerlere. Üzüntünün yanı sıra kıskançlık da hissediliyor. Ve tehdit unsuru da var, sevgimiz gider güme diyor çünkü.
Bu dörtlüğe gelmişken bir iki teknik durumdan bahsedeyim.
“ağyâra” yerine “ağyara” denmeli, imla kılavuzunda öyle çünkü.
İlk mısrada “ne olursun” demişken devamında “n’olur” demek gereksiz ve yakışmamış bence.
Ne olursun ağyara bir an efendim deme gibi bir söyleyiş daha çok yakışırdı.

Sen ‘efendim” dedikçe, ruhum huzuru bulur
Gam, keder bir şey kalmaz, sâde mutluluk solur
Beni bu kelimeye, hasret koyma ne olur
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Kadının erkeğine duyduğu saygıdan ne kadar mutlu olduğunu, vurgulayarak tekrar eski günlere dönmesi için adeta kadına yalvarıyor. Yine erkek egosunun bir ispatı var burada. Kadınından saygı bekleyen bir erkeğinki gibi. Kadın gittiğine göre karşılığını bulamamış gibi görünüyor.

Teknik olarak bakarsak da, solur ile olur tam kafiyeli bulur kafiyeyi yarıma düşürmüş.


Adadıysan canını, ben ben değil senim de
Yoluna kurban olam, senin olsun tenim de
Ne olursun peş peşe, “efendim” de, “benim” de
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini.

Bu dörtlükte bencillik duygusu tavan yapmış, diyor ki benliğinden vazgeç “ben senim de”. Erkek nedir ki kadın yoluna kurban olsun, kadının yoluna kurban olacağı tek erkek sadece çocuğudur. Yılların emeğini, sevgisini, saygısını bir anda hiç sayarak başkalarının kollarına atılmaktan ( hayalde de olsa fark etmez) vazgeçmeyecek bir erkeğe kurban mı olunurmuş. Erkeği tanımlayan en müthiş dörtlüktü.

Tatlandı şeker dilin, o kelime sindikçe
Daha da güzelleştin, esen rüzgâr dindikçe
Gül’üm, Can’ım, Cânân’ım, her adını andıkça
Nede çok özlemişim, “-Efendim!” deyişini…

İşte burada biraz sevgi sözcüklerini lütfetmiş şair. Olsun o kadar da, samimiyetinden şüphe duyulsa da. Çünkü şöyle düşünüyorum, zamanında bu sözleri yeterince kullanmış olsaydı kadın gitmezdi. Sevilen, sevildiğine inanan bir kadın neden gitsin ki, hele de tek olduğuna da inanırsa. Sadece sözlerle ifade etmek de gerekmiyor, erkeğin davranışlarla da göstermesi gerekirdi ki kadın sevginin varlığına inansın.
Teknik olarak; sindikçe dindikçe, tam kafiyeli, andıkça eklenince yarıma düşmüş.

Evet, şiirin geneli erkeklerin tavrını, isteklerini anlatmakta ve karşılığını vermediklerinin de ispatı olacak biçimde yazılmış, bu şiiri çok sevdim, ama neden sevdim, her zaman söyleyip de inandıramadığım bir konuyu şairin erkek ağzından açıkladığı için.